Waarom snik ik?

Is het omdat mijn moeder me net vanuit de eerste hulp heeft gebeld om me te vertellen dat ze een fietsongeval had en haar bekken brak? Is het omdat ik dit weekend 48 uur uit mijn kind ga en me er nerveus over voel? Is het omdat ik gisteren over mijn hand tijdens mijn glucosetest heb geplast, omdat ik geen zichtbaarheid buiten mijn buik heb?

Of misschien omdat toen ik vanmorgen mijn wenkbrauwen kreeg, ik plotseling hete was op mijn bovenlip, en me vertelde dat hoewel ik er niet aan vroeg, de schoonheidsspecialiste aannam dat ik een bovenlip wilde waxen.

Of mogelijk is het dat ik doodsbang ben voor de bevalling en maak me zorgen dat mijn angst me de komende 90 dagen ‘s nachts zal houden. Of misschien dat mijn 2-jarige kind weigert in de auto te stappen, de trap af te gaan of talloze dingen te doen die ik vraag zonder dat ik hem draag.

Ik denk dat al deze dingen net zijn opgebouwd, en de oproep van mijn moeder opende de sluizen. Ik moet het echt veel vaker uitlaten.