Wat ik voor Valentijnsdag

heb gekregen, reed ik jarenlang rond met een golderketenkentekenframe. Het was een ironische hipsteraankoop gedaan in mijn midden twintig, die later een handige manier werd voor mijn partner en mij om onze auto, een gemeenschappelijke make- en kleurencombinatie, op een drukke parkeerplaats voor voertuigen te herkennen. Vrienden die me ontmoetten als een moeder uit het midden van de dertig, zouden bekennen dat ze zich bij het zien van het voor het eerst afvragen: “Wat is er aan de hand met het bling van de kenteken?”

Vorige maand kocht ik een nieuwe (gebruikte) auto en verkocht ik mijn oude, samen met het typisch bespotte gouden kettingframe. Het einde van een tijdperk. Ryan en ik kochten die auto samen, hoewel we niet echt betrokken waren. Het was onze eerste juridische verplichting.

Op Valentijnsdag presenteerde hij me een verrassing. Ja, er is een beetje ironie in het concept, maar ook volledige oprechtheid in zijn steun aan wat ik in deze ruimte doe. Hier is hoe ik nu rol.

Terzijde, het hebben van mijn kenteken op mijn telefoon opgeslagen als een foto op mijn telefoon is een briljante life -hack. Nu kan ik het opzoeken wanneer ik het nodig heb.

P.S. Voor degenen onder u die zich zorgen maken over mijn beveiliging, heb ik getransponeerde nummers op deze foto, zodat dit niet mijn werkelijke plaatnummer is. Ik heb geen idee wat de dreiging zou kunnen zijn, gezien het feit dat iedereen die langs mijn huis loopt toegang heeft tot deze cijfers, maar ik zie ze vervagen in realityshows, dus ik dacht dat ik beter mijn geheime kentekennummers op internet niet kan delen.