Ik zal deeerre voor jou zijn
Ik zou dit bellen, dit publiceren degene waar ik mijn voet brak, maar ik erken dat niet iedereen de aanbeveling zou krijgen voor de vrienden van de televisieshow. Die show maakte gebruik van “The One Where …” als de titel voor elke aflevering. Ik weet niet zeker of dit typische kennis is. Je zult het me moeten vertellen.
Ik breng dit ter sprake sinds tijdens een seminar -telefoongesprek onlangs met andere bloggers, elke persoon werd gevraagd om iets te delen dat mensen niet zouden begrijpen over het lezen van hun blog. Heather belde een beetje laat en miste de kans om deel te nemen aan die ijsbreker. Ik weet niet zeker wat ze zou hebben gekozen om haar eigen vrije wil te delen, maar ik had er een in gedachten.
Wat jullie allemaal niet begrijpen over Heather, dat ik de vrijheid van delen zal nemen, is dat Heather een superfan van vrienden was. Ze zag het elke week nieuw en keek naar herhalingen na het werk. Ze hield een feest om de laatste aflevering te delen met haar echte vrienden. Ze verwijst er constant naar verwijzingen.
En vreemd genoeg is de naam van haar broer Chandler; De BFF van haar man heet Ross; Haar BFF’s van de universiteit worden Monica en Rachel genoemd. Je begrijpt dit niet over haar, omdat het hoofdstuk van de vrienden van haar leven voorbij was voordat het hoofdstuk Rookie Moms begon.
Dus voldoende over Heather, laten we het over mij hebben.
Ik heb gisteren om ongeveer 9.15 uur mijn voet gebroken. Ik heb pijn, ja, en het geheel zijn een moeder met een beschadigde voet, nou dat is veel onmogelijk, dus mijn man heeft de dag vrij van mijn werk genomen om te doen, nou ja, wat hier is.
Ik wens dat ik een grappig verhaal had om precies te vertellen over hoe ik enkele kungfu -bewegingen naar Julian demonstreerde toen ik per ongeluk een cementwand schopte met al het uithoudingsvermogen in mijn 110 pond lichaam. OK, 113 pond. Of misschien kan ik een held zijn, die over een parkbank springt om Scarlett te vangen terwijl ze op het punt stond in de herfst van een klimstructuur.
Maar nee, ik ging gewoon uit mijn voordeur, ging naar de supermarkt toen ik verkeerd stapte. Een bochtige, knapperige verkeerde stap is duidelijk alles wat nodig is om een voetbot te breken op de oude leeftijd van 37. beschamend, pijnlijk en ongemakkelijk.
Met mijn man aan het werk aan de andere kant van de brug, riep ik Heather op om me naar de ER te brengen. Ze bracht me naar haar voertuig Piggyback-stijl. Zittend in de triage-kamer en de vragen van de verpleegster beantwoordde, bleef ze bij me, wachtend op mijn röntgenresultaten. Het was een moment in het leven waar je erkent dat je echt volwassen bent. Je beste knop zit in de stoel die gebruikte om gereserveerd te worden voor je ouder.
Ik geloof dat we in een aflevering van vrienden zaten, een die zowel grappig als ontroerend was. Het heette degene waar ik mijn voet brak. Richt op de stijlmuziek.