Vijf dingen die ik niet kan wachten om te doen op Maternity Leave
Rachel is onze nieuwste bijdrage. Zij en haar partner Heather verwachten hun eerste baby. We vroegen haar om zichzelf voor te stellen door na te denken over het aftellen voordat haar zwangerschapsverlof begint. Hier is haar eerste bericht.
Ik heb een stressvolle baan, en het is niemand’s schuld maar de mijne. Ik ben er vrij zeker van dat er receptionisten zijn die tijdschriften tussen telefoongesprekken lezen, maar het is me gelukt om een klantenservice voor mezelf te maken door zo hard te werken, en nu ik ben geslagen, is het slechts het vagevuur.
Om de angst te verlichten terwijl ik nog aan het werk ben, begon ik een lijst op te bouwen met wat geweldig gaat worden over zwangerschapsverlof. Zo nu en dan, wanneer een klant me vertelt dat hij wacht op iemand om hem terug te bellen, of een andere van streek is dat haar koop nog niet is binnengekomen, adem ik diep in en haal de lijst omhoog.
#1: Zwangerschapssymptomen hebben in de veiligheid van mijn eigen huis
Deze opluchting zal van korte duur zijn, afhankelijk van hoe lang het duurt voordat ons nieuwste familielid haar verschijnt, maar na bijna zeven maanden van ochtendmisselijkheid met mijn afgeslagen collega’s, lijkt het een voorrecht om thuis te geven .
De eerste keer dat ik ziek werd, was eigenlijk aan het werk, en ik kwam bij die gelegenheid niet in de doucheruimte. Nu het kleintje groter wordt – en hey, jongens, ik ga dit niet suikerjas – mijn blaas heeft niet kunnen opstaan tegen gewelddadige ziekte, dus het gaan naar de doucheruimte (en hoop dat niemand anders is daarbinnen is allemaal veel belangrijker. Ik kan niet doen alsof het proces thuis veel glamoureuzer is, maar er is niemand in de buurt om me af te vragen waarom ik de vloer opduik.
#2: Verborgen voor weldoeners
De andere reden waarom het werk me niet zou moeten uitoefenen, is dat ik veel heel aardige, ondersteunende collega’s heb. Ik denk dat elke zwangere vrouw je echter zou vertellen dat het op een punt komt waar als iemand anders haar vraagt hoe ze zich voelt, ze de details gaat schreeuwen. “Ik voel me oncontroleerbaar chagrijnig en mijn rug doet pijn! stop met praten tegen mij!” Maar dat doen ze niet.
“Heb je een naam uitgekozen?”
“Ben je begonnen met het versieren van de kinderkamer?”
De vragen worden onvermijdelijk gevolgd door advies, en de aanbevelingen zijn net zo misselijk als de geur van broccoli tijdens mijn eerste trimester. Dat zegt iets.
#3: uitzoeken of alle uitrusting het waard is
We hebben een snotsucker in het huis gehad gezien die kerst. Ik moet het gewoon weten.
2.000 Amazon -recensenten kunnen niet mis zijn
#4: Uitzoeken of de thuisbevalling het waard is
Geboorte geven klinkt niet beter dan mechanisch snotzuigen, maar nogmaals, ik moet het gewoon weten. Zal dit een ontroerende, heilige ervaring zijn die ons kleine gezin bindt, of zal ik me niets anders herinneren dan vloeken en de rand van vuur in mijn vrouwelijke delen? Na 20 uur les en tientallen YouTube -video’s, ben ik klaar om mijn demonen onder ogen te zien en anderen te kwellen met de details.
#5: uitzoeken of de baby het waard is
Wat is de deal, universum? Waren 40 weken van ongemak en angst, voorafgegaan door drie jaar van kaart en angst, de moeite waard? Zijn baby’s echt zo geweldig? Zal ze ons betere mensen maken? Zal ze huilen tot ik ontrafeld? Heeft ze de snotsucker nodig?
Wachten: Graco’s Cuddle Cove markeert de plek